مراقبت از گل رز

راهنمای کامل رشد گل رز برای مبتدیان

گل رز یکی از محبوب ترین و کشت شده ترین گیاهان زینتی است. آنها تقریباً در همه جا یافت می شوند، از بالکن ها و حیاط های خلوت گرفته تا معروف ترین باغ های سلطنتی در جهان. گل رز گیاهی است برگریز و چند ساله (برگهای خود را به صورت فصلی از دست می دهد) از تیره رودودندرون از خانواده گلها. شامل صدها گونه و هزاران رقم است که هر کدام ویژگی های متفاوتی دارند. بنابراین، ما می‌توانیم گونه‌های بوته‌ای، کوهنوردی، پراکنده، کوتوله یا ارقامی را که برای چوب، گل‌ها، میوه‌ها یا اسانس‌هایشان رشد می‌کنند، پیدا کنیم.

ساقه این گیاه چوبی و پوشیده از خار است. این خارها غده هستند. برگ های گیاه متناوب هستند. رنگ گل ها در پالت صورتی و قرمز است، البته امروزه انواع اهلی شده با رنگ های مختلف مانند سفید، زرد، صورتی، قرمز و حتی سیاه را می بینیم.
گل رز در درجه اول برای شکوفه های خود رشد می کند. با این حال، برخی از گونه ها برای چوب آنها که کیفیت عالی دارد و اغلب در داخل خودروها و حتی در ساخت سلاح استفاده می شود، پرورش داده می شود. از گل های این گیاه به عنوان گیاهان زینتی استفاده می شود اما کاربردهای دیگری نیز دارد. گلبرگ های گل حاوی اسانس مرغوب است که عمدتاً در صنایع آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. علاوه بر این، از گلبرگ های برخی از گونه ها برای تولید شیرینی و مربا استفاده می شود.

نحوه پرورش گل رز در خانه

هیچ چیز زیباتر از باغ یا بالکن پر از گل های رنگارنگ نیست. گل رز یک انتخاب عالی برای باغ های حیاط خلوت است. آنها به راحتی رشد می کنند، گیاهان بسیار سازگار هستند و برخی از زیباترین گل ها را در قلمرو گیاهان تولید می کنند. با این حال، رشد گیاهان در حیاط خلوت شما با خطرات، بایدها و نبایدها همراه است و مواردی وجود دارد که قطعا باید از آنها اجتناب کنید.

نکات کوتاه کلیدی:

1- گونه های قدیمی گل رز می توانند ۴٠ تا ۵٠ سال یا بیشتر عمر کنند، اما گونه های امروزی که در مهد کودک ها به فروش می رسند اغلب ١٠ تا ١٢ سال عمر می کنند.

2- بهترین راه برای شروع رشد گل رز، خرید یک گیاه جوان از یک نهالستان معتبر (چه ریشه لخت یا در گلدان) است. کاشت گل رز با شروع جوانه زدن بذر توصیه نمی شود.

3- اگر نهال های ریشه لخت خریداری کرده اید، بسته به مشخصات محصول، ممکن است مجبور شوید آنها را یک شب قبل از کاشت خیس کنید.

4- قبل از کاشت گل رز در حیاط خانه خود، باید خاک را کشت کنید تا علف های هرز از بین برود و خاک را برای این گیاه جدید آماده کنید.

5- در بسیاری از مناطق، می توانید نهال های گل رز خود را در تمام طول سال پرورش دهید، اما منطقی است که آنها را از اواخر پاییز تا اوایل بهار بکارید تا بتوانید در اواخر تابستان شاهد شکوفه دادن گل رز باشید.

6- شما باید یک گودال بزرگ حفر کنید و گیاه جوان را به آرامی با یک گلوله خاک در همان عمقی که در زمان خرید از نهالستان بود قرار دهید.

7- اگر می خواهید گل رز خود را در گلدان پرورش دهید، ممکن است بخواهید از گلدان پلاستیکی استفاده نکنید و گلدان سفالی یا سیمانی را ترجیح دهید. به خاطر داشته باشید که ممکن است مجبور شوید هر دو سال یکبار گل رز خود را در یک گلدان جدید و بزرگتر بکارید.

8- می توانید یک مخلوط خاک غنی ویژه برای رشد گل رز را از یک فروشنده مجاز خریداری کنید. برای هوادهی و زهکشی بهتر می توانید خاک را با سنگ پرلیت مخلوط کنید.

9- اگر می‌خواهید یک پرده بسازید یا اجازه دهید گل رز خود بالا برود، یک سیستم پشتیبانی مانند داربست ضروری است.

10- گل رز برای تولید شکوفه های زیبا به آب نیاز دارد. آبیاری منظم آنها را در نظر بگیرید، به خصوص در تابستان، زمانی که در بیشتر موارد حداقل یک یا دو بار در هفته آبیاری لازم است.

11- تا آنجا که به روش کود دهی مربوط می شود، ممکن است 1-2 بار در سال به کود یا کمپوست نیاز داشته باشید. شما همچنین می توانید یک کود متعادل (NPK 10-10-10) یا یک کود کند رهش (۴ ماهه) را انتخاب کنید که اغلب در اوایل بهار استفاده می شود.

12- گل رز نیاز به هرس دارد. در غیر این صورت به گیاهی بزرگ و چوبی تبدیل می شود و مستعد بیماری می شود. شاخه های ضعیف، بیمار یا قدیمی باید هر سال حذف شوند. پیرایش و هرس ضروری است زیرا علاوه بر حفظ شکل بهینه گیاهان، سلامت کلی گیاهان را نیز بهبود می بخشد و تهویه و نفوذ نور خورشید را تسهیل می کند. در اغلب موارد، هرس در اوایل بهار، پس از آخرین یخبندان انجام می شود. با این حال، ممکن است لازم باشد هرس جزئی را در طول بهار، تابستان و پاییز انجام دهید (مخصوصاً برای بالا رفتن از گل رز).

13- اگر می خواهید گل رز را برش دهید، روش انجام این کار با قیچی در زاویه ۴۵ درجه است. می توانید ساقه گل دهنده را درست بالای آخرین برگ های آن ببرید تا گیاه بتواند به زودی گل دیگری تولید کند.

14- مراقبت از گل رز به دلیل خارها می تواند کمی خطرناک باشد. از آنجایی که تصمیم به کاشت گل رز در باغ خود گرفته اید، ممکن است به خرید دستکش های مخصوص برای محافظت از شما در طول این عملیات معمولی فکر کنید.

محل گل رز، نیاز خاک و آماده سازی برای کاشت

اکثر تولیدکنندگان گل رز از قلمه ها یا قلمه های یک یا دو ساله شروع می کنند.  آنها از چند روز قبل از کاشت اقدام به آماده سازی مزرعه می کنند.  آنها زمین را کار می کنند و هر گونه زباله و علف های هرز قبلی را از بین می برند.  آنها همچنین می توانند کودهای پایه را همراه با کمپوست زیست تخریب پذیر ترکیب کرده و به خوبی با خاک مخلوط کنند.  در صورتی که تصمیم به کاشت گل رز داشته باشند، سیستم آبیاری را نیز طراحی و اجرا می کنند.
وقتی شرایط برای کاشت مناسب باشد، سوراخ هایی به عمق ٣٠ تا ۴٠ سانتی متر (11.8-15.7 اینچ) حفر می کنند و گل های رز جوان را می کارند.  تا آنجا که به مکان مربوط می شود، یک نقطه آفتابی در باغ خود انتخاب کنید.  گل رز فقط در مکان هایی که ساعات زیادی از نور مستقیم خورشید است می تواند شکوفه های زیبایی ایجاد کند.  تا آنجا که به خاک مورد نیازشان مربوط می شود، گل رز برای رشد، خاک عمیق، لومی، اما با زهکشی خوب را ترجیح می دهد.  با توجه به pH بهینه خاک، گل رز خاک کمی اسیدی (pH 5.5 تا 7) را ترجیح می دهد.
قبل از کاشت گل رز باید خاک را کشت کرد.  هدف شخم از بین بردن علف های هرز چند ساله و کرک خاک است که برای رشد سیستم ریشه در گیاهان ضروری است.  بسیاری از کشاورزان از کودهای قبل از کاشت مانند کود دامی که به خوبی پوسیده شده است، یا در کل مزرعه یا فقط در مناطق کاشت چند روز قبل از کاشت استفاده می کنند.  آنها این کار را برای افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود بافت آن انجام می دهند.

تکثیر گل رز: گل رز پیوندی و ریشه دار

گل رز عمدتاً از طریق قلمه های چوب سخت گل رز یا قلمه های پیوندی تکثیر می شود.  پیوند یک تکنیک متداول است که به وسیله آن قسمت هایی از دو گیاه مختلف را کنار هم قرار می دهیم تا به صورت یک گیاه رشد کنند.  قسمت بالایی گیاه اول را پیوندک می نامند و روی سیستم ریشه گیاه دوم که ریزوم نامیده می شود رشد می کند.  در نهایت گیاهی داریم که تمام فواید مواد مختلفش را با هم ترکیب می کند.  امروزه محبوب ترین پایه ها، گونه های رز وحشی هستند.  در بسیاری از موارد، رزهای پیوندی نسبت به رزهای ریشه دار حساسیت بیشتری نسبت به سرما دارند.  می توانید با مهد کودک محلی خود مشورت کنید و در مورد اینکه کدام گزینه برای آب و هوای منطقه شما بهترین است، صحبت کنید.
با این حال، می توانیم گل رز را به روش های دیگری نیز تکثیر کنیم.  استفاده از بذر فقط در آزمایشگاه ها ترجیح داده می شود.  از شاخه ها و ساقه های کشیده نیز استفاده می شود اما در مقیاس کوچکتر.

رشد گل رز – نحوه پرورش گل رز

قبل از کاشت، در بسیاری از موارد، تولیدکنندگان قلمه‌ها را ریشه‌دار می‌کنند و هر گونه جوانه‌ای را که ممکن است روی پیوندک ظاهر شده باشد، جدا می‌کنند.  در طول زمان کاشت، تولیدکنندگان سوراخ هایی به عمق ٣٠ تا ۴٠ سانتی متر (11.8 تا 15.7 اینچ) حفر می کنند و نهال های جوان را می کارند.  نهال ها در عمقی کاشته می شوند که ناحیه پیوند شده ۴ تا ۵ سانتی متر (1.5 تا 2.3 اینچ) بالاتر از سطح خاک باشد.  هنگام اضافه کردن خاک باید آن را به آرامی فشار دهیم تا سوراخ ها کاملاً پر شوند تا از آسیب به سیستم ریشه کوچک و ظریف جلوگیری شود.  برخی از تولیدکنندگان نیز قبل از کاشت، ریشه ها را با قارچ کش تعمید می دهند (از یک کشاورز دارای مجوز محلی در منطقه خود بپرسید).

نحوه هرس گل رز

هرس یکی از مهم ترین عوامل در رشد رزهای سالم است که در سال های آینده شکوفه های زیادی تولید خواهد کرد.  هرس به شکوفه دادن شکوفه ها، تقویت گیاهان و جلوگیری از شیوع بیماری کمک می کند.  اگر گل رز به مدت یک سال یا بیشتر هرس نشود، ساقه های بسیار چوبی ایجاد می کند که تولید گل را تا حد زیادی کاهش می دهد.
هرس رزهای جوان از اولین سال کاشت گیاه شروع می شود.  تولیدکنندگان شاخه های گیاهان را در رزهای جوان در ارتفاع۴۵_۶۵ سانتی متر کوتاه می کنند تا رشد جوانه های محیطی را تقویت کنند که در نهایت منجر به رشد بیشتر بوته ای می شود.
از اولین تابستان پس از کاشت به بعد، تولیدکنندگان شروع به حذف هر گونه جوانه مولد گل و ضعیف می کنند تا تولید را در پاییز آینده تشویق کنند.  از سال دوم به بعد هرس سبک همزمان با برداشت انجام می شود.  در طول این مدت، تولیدکنندگان جوانه‌های زیر اولین روزت را با بریدن آن‌ها در بالای اولین برگ در سمت زمین جدا می‌کنند.  هر ٢ تا ٣ سال یکبار، تولیدکنندگان ممکن است هرس دقیق تری را با حذف شاخه های قدیمی، شکسته، ضعیف یا بیمار انجام دهند تا گیاه سخت شود.
نازک کردن یک تکنیک اساسی است که در آن پرورش دهندگان به صورت دستی گل های کوچک، نابالغ، نامنظم یا معیوب را از گیاه جدا می کنند.  به این ترتیب گیاه را تشویق می کنیم تا مواد مغذی خود را به گل های کمتر اما گل هایی با کیفیت بالاتر منتقل کند.

نیازهای گلاب – نحوه آبیاری گل رز

آبیاری یکی از عملیات های بسیار مهم و عاملی حیاتی برای موفقیت در کشت گل رز می باشد.  گل رز برای تولید تعداد زیادی گل شکوفه به آب نیاز دارد.  گیاهان رز در مرحله گلدهی که از تابستان تا پاییز اتفاق می افتد به آب بیشتری نیاز دارند.  پرورش دهندگان در مزارع بزرگ تجاری گل رز از سیستم های آبیاری قطره ای استفاده می کنند.  با استفاده از این سیستم‌ها، کشاورز می‌تواند هر روز میزان رطوبت خاک را به دقت بررسی کند و تکنیک کوددهی موثر یعنی تزریق کود را از طریق سیستم آبیاری متناسب با آن اعمال کند.  نیاز آب می تواند با شرایط مختلف بسیار متفاوت باشد.  ارقام مختلف نیز ممکن است نیاز آبی متفاوتی داشته باشند.

کود مورد نیاز گل رز

ابتدا باید قبل از استفاده از هر روش کوددهی، وضعیت خاک مزرعه خود را از طریق آزمایش خاک شش ماهه یا سالانه در نظر بگیرید.  هیچ دو مزرعه تقریباً یکسان نیستند و هیچکس نمی تواند بدون در نظر گرفتن داده های آزمایش خاک، تجزیه و تحلیل بافت و مطالعه تاریخچه محصول مزرعه شما در مورد روش های کوددهی به شما توصیه کند.
ما از مطالعه نظری می دانیم که گل رز برای رشد ریشه های قوی، شاخ و برگ و گل های شکوفا به سه عنصر ضروری (N-P-K) نیاز دارد.  بنابراین در بسیاری از موارد از کود متعادل نیتروژن – فسفر – پتاسیم NPK 10-10-10 استفاده می شود.  مراقب باشید در حین کاشت کود نیتروژن را در چاله کاشت مخلوط نکنید وگرنه ریشه گل رز جوان خود را می سوزانید.  بسیاری از پرورش دهندگان حیاط خلوت از کود با انحلال آهسته (۴ تا ۶ ماه) استفاده می کنند که اغلب در بهار استفاده می شود.  کشاورزان دیگر ۴_۵ پوست موز را در مخلوط کن ریخته و آنها را خرد می کنند.  سپس آب اضافه می کنند و یک مخلوط کود مایع خانگی درست می کنند که پتاسیم گیاه جوان را تامین می کند.
با این حال، اینها فقط رویه های استانداردی هستند که نباید بدون انجام تحقیقات خود دنبال شوند.  زمینه ها و نیازهای آنها با یکدیگر متفاوت است.  چک کردن مواد مغذی خاک و pH قبل از استفاده از هر روش کوددهی حیاتی است.  تجزیه و تحلیل برگ همچنین می تواند برای تشخیص و اصلاح کمبود مواد مغذی بسیار مهم باشد.

چیدن گل رز

زمان مناسب برای چیدن گل رز عمدتاً به رقم رشد شده بستگی دارد.  در بیشتر موارد، گلها زود چیده می شوند، زمانی که هنوز در جوانه هستند.  با این حال، در برخی از واریته ها، پرورش دهندگان صبر می کنند تا آن جوانه ها ظاهر شوند.  برداشت در اوایل صبح یا اواخر عصر با دست و با استفاده از قیچی مخصوص انجام می شود.  آنها ساقه گل دهنده را دقیقاً بالای اولین گره برگ می برند و از نقطه ای که ساقه گل دهنده بیرون می آید اندازه می گیرند.  اگر صبر کنند تا گل ها باز شوند، کل ساقه گل دهنده را از محل رویش خارج می کنند.

مهم ترین آفات و بیماری های موثر بر گل رز

متأسفانه گل رز ممکن است دچار بیماری های قارچی و آفات مختلف شود.
آفات
شته ها
شته ها عمدتاً در فصل بهار روی شاخه ها و برگ های جوان ظاهر می شوند و از آنها تغذیه می کنند و باعث ایجاد لکه های زرد می شوند.  هنگامی که شته ها در پوشش گیاهی یک گیاه ساکن شدند، ریشه کن کردن آنها به فرآیند پیچیده تری تبدیل می شود.  از آنجایی که آفات به سرعت در برابر آفت کش ها مقاومت می کنند، بهترین راه برای کنترل آنها از طریق کنترل بیولوژیکی است.  ما نباید از کنترل شیمیایی استفاده کنیم مگر اینکه مشکل شدید و زیر نظر یک متخصص کشاورزی مجاز محلی باشد.

بیماری ها

لکه های سیاه
لکه سیاه در اثر لکه سیاه قارچی گل رز ایجاد می شود و یکی از شایع ترین بیماری های گل رز است.  از علائم بیماری می توان به لکه های سیاه نامنظم روی برگ ها و ساقه های جوان اشاره کرد.  برگهای آلوده به تدریج زرد شده و می ریزند.  بدون شاخ و برگ کافی، گیاه قادر به انجام فتوسنتز نیست و می میرد.  کنترل بیماری با اقدامات پیشگیرانه مناسب آغاز می شود.  این اقدامات شامل کنترل علف های هرز، فاصله ایمن بین خطوط بوته، زهکشی مناسب و پرهیز از آبیاری با پاشیدن آب روی برگ ها است.  ما باید به طور مداوم میوه های مومیایی شده را از مزرعه حذف کنیم.  وضعیت عمومی فلور همچنین می تواند ایمنی آنها را افزایش دهد.  یک پرورش دهنده یا دوستدار گیاه فقط در صورت جدی بودن مشکل باید به کنترل شیمیایی (قارچ کش های مبتنی بر مس) متوسل شود.  در همه موارد، قارچ کش ها باید همیشه تحت نظارت یک متخصص کشاورزی محلی مورد استفاده قرار گیرند.  همچنین استفاده از وسایل بهداشتی مناسب مانند ابزارهای ضد عفونی در هر بار تماس با گیاهان ضروری است.

کپک پودری؛
این بیماری توسط قارچ Spherothica pinosa varitiosa ایجاد می شود.  در گیاهان آلوده شاهد لکه های زرد روی برگ ها، ساقه ها و جوانه های گل هستیم.  کنترل بیماری با اقدامات پیشگیرانه مناسب آغاز می شود.  این اقدامات شامل کنترل علف های هرز، فاصله ایمن بین بوته ها، زهکشی مناسب و اجتناب از آبیاری برگی است.  ما باید به طور مداوم میوه های مومیایی شده را از مزرعه حذف کنیم.  وضعیت عمومی فلور همچنین می تواند ایمنی آنها را افزایش دهد.  یک پرورش دهنده یا دوستدار گیاه فقط در صورت جدی بودن مشکل باید به کنترل شیمیایی (قارچ کش های مبتنی بر مس) متوسل شود.  در همه موارد، قارچ کش ها باید همیشه تحت نظارت یک متخصص کشاورزی محلی مورد استفاده قرار گیرند.  همچنین استفاده از وسایل بهداشتی مناسب مانند ابزارهای ضد عفونی در هر بار تماس با گیاهان ضروری است.  بسیاری از پرورش دهندگان حیاط خلوت از جوش شیرین همراه با آب و صابون مایع برای مبارزه با کپک پودری روی گیاهان استفاده می کنند.  متأسفانه، اثربخشی مخلوط جوش شیرین به یک اقدام پیشگیرانه محدود می شود.  مزایای کمی برای گیاهان از قبل آلوده ارائه می دهد.

بیماری سفیدک کرکی
این بیماری توسط قارچ Peronospora sparsa ایجاد می شود که باعث ایجاد لکه های زاویه دار و سبز رنگ روی برگ ها می شود.  در شرایط مرطوب بهینه، رشد قارچ خاکستری معمولاً در سطح زیرین شاخ و برگ ظاهر می شود.  برگها زرد می شوند.  کنترل بیماری با اقدامات پیشگیرانه مناسب آغاز می شود.  این اقدامات شامل کنترل علف های هرز، فاصله ایمن بین بوته ها، زهکشی مناسب و اجتناب از آبیاری برگی است.  یک پرورش دهنده یا دوستدار گیاه فقط در صورت جدی بودن مشکل باید به کنترل شیمیایی (قارچ کش های مبتنی بر مس) متوسل شود.  در همه موارد، قارچ کش ها باید همیشه تحت نظارت یک متخصص کشاورزی محلی مورد استفاده قرار گیرند.  همچنین استفاده از وسایل بهداشتی مناسب مانند ابزارهای ضد عفونی در هر بار تماس با گیاهان ضروری است.  بسیاری از باغبان های حیاط خلوت از جوش شیرین و آب و صابون مایع برای کنترل کپک روی گیاهان استفاده می کنند.  متأسفانه، اثربخشی مخلوط جوش شیرین به یک اقدام پیشگیرانه محدود می شود.  مزایای کمی برای گیاهان از قبل آلوده ارائه می دهد.